Er zijn situaties of beslissingen waarbij je graag de mening hebt van iemand anders. Herken jij dit ook, dat je iemand uit je vertrouwde omgeving vragen als deze stelt:
≈ Zou ik dit wel doen?
≈ Wat zou jij doen als je mij was, optie A of eerder B?
≈ Heb ik dat wel goed gedaan, of had ik het beter op een andere manier gedaan?
≈ Vind je dit een goed idee?
Je kan de lijst waarschijnlijk zelf nog aanvullen met vragen die je anderen wel eens stelt. Is dit herkenbaar voor jou?
Hier mogen we het verschil maken tussen vragen die je stelt aan iemand met expertise of ervaring. Uiteraard is het verstandig om advies te vragen aan iemand die weet wat je best kan doen in een bepaalde situatie. Ik heb het hier niet over technisch, financieel, zakelijk,… advies, waar je steeds ten rade gaat bij een expert.
Ik heb het hier over de dagelijkse vragen. Vragen die je doen twijfelen om een volgende stap te zetten. Vragen die je stelt omdat je angst of twijfel voelt om iets nieuws of anders te gaan doen. Vragen die heel normaal zijn, als je op het punt staat je comfortzone te verlaten. Want je brein is zo geprogrammeerd dat het alles zal doen om je in je comfortzone te houden, waar je weet wat je kan verwachten. Waar het veilig is, omdat je het kent.
Laat je hierdoor niet vangen, want groei en vooruitgang ligt altijd buiten de comfortzone. Als je die vragen gaat stellen aan mensen uit je vertrouwde omgeving, geven zij misschien niet altijd het antwoord dat je hoopt. Want zij geven hun antwoord vanuit hun eigen standpunt. Zij antwoorden vanuit hun eigen comfortzone. Als je zulke vragen stelt aan iemand die zelf onzeker is, ga je niet het bevestigende of motiverende antwoord krijgen dat je verwacht of hoopt. Misschien voelen ze wel meer angst en twijfel dan jijzelf.
Als je even diep binnen in jezelf kijkt, weet je ook zelf het juiste antwoord op je vragen. Alle kracht en kennis die je nodig hebt, zit al in jezelf. We hebben geen bevestiging van anderen nodig, want eigenlijk weten we het zelf al. Ja, het is spannend om op je eigen gevoel te vertrouwen. Wat voor jou goed voelt, is altijd juist. Ik benadruk hier het “voelen”. Zoals ik eerder aangaf, wil ons “denken” ons steeds ter plaatse houden en in de comfortzone blijven. Als je voelt dat je ergens klaar voor bent, is dat ook zo. Als je voelt dat je iets dolgraag wil, dan mag je dat ook doen. Ga ervoor en volg je gevoel. De kunst is om ons gevoel te onderscheiden van ons denken. Want ons denken neemt het heel snel over, met alle redenen om iets niet te doen.
Uit onderzoek is gebleken dat de meerderheid van de mensen op hun sterfbed spijt hebben van dingen die ze tijdens hun leven niet hebben gedaan. Ik heb mij voorgenomen dat mij dit niet overkomt. En jij? Wat wil jij nog zo graag doen? Ik geloof alvast dat je het kan en dat het een geweldig idee is, zolang het voor jou goed voelt.
Yes, you can!!!
