Vandaag kreeg ik van een goede vriendin, die ook een enorm inspirerende mentor voor me is, de tip om sarcasme af te leren. Ik had een post geplaatst op mijn Facebookpagina met als teaser enkele foto’s uit een fotoshoot voor de nieuwe website. Zelf ben ik geen fan van poseren, maar als je je bekendheid wil vergroten, horen daar nu eenmaal foto’s bij. Eigenlijk had ik bij die post wat sarcastische commentaar geschreven dat er “helaas” ook foto’s van mij op de nieuwe website horen. Ik gebruik onder mijn vrienden vaak sarcasme en hou er ook wel van. Voor mij is het ook een manier om af en toe met mezelf te kunnen lachen, omdat het nu eenmaal belangrijk is de humor van vele situaties te kunnen zien. Maar door haar bericht, werd ik me er van bewust dat ik zo effectief mooie dingen op afstand hou in mijn leven. Want geschreven woorden zijn “koud”. Ook al heb ik een smiley gebruikt, vaak weten mensen niet hoe ik het effectief bedoel. Dat werd bij deze post heel duidelijk. Dus dat gaf me even iets om over na te denken. Dit is wat ze me schreef: “Sarcasme heeft niets te maken met wie je bent. Leer het af. Het is een rem in je overvloed.”
Toen kwam een enorm AHA-moment… De afgelopen jaren heb ik al veel kunnen realiseren. Meestal zijn dit dingen die ik in eerste instantie “voor te lachen” eens heb gezegd en dat dan zo goed vond klinken, dat ik het bleef herhalen. Maar ik geloofde het zelf wel steeds, dat het effectief wel mogelijk was. Elk van die uitspraken, zijn tot nu toe al uitgekomen, of ben ik aan het realiseren (alles stap voor stap, Rome is ook niet in 1 dag gebouwd). Op andere vlakken, gaat het veel moeizamer. En dat zijn inderdaad net die onderwerpen, waar ik heel vaak sarcastisch spreek over mezelf of mijn situatie. Wat een ontdekking!
De link naar uitspraken zoals “gedachten zijn krachten” en “wat je aandacht geeft, groeit”, flitsten meteen door mijn hoofd. Want ik heb in mijn leven al vaak bewezen dat het effectief zo is. Mensen die bij mij cursussen volgen, horen die spreuken ook (waarvan ik hoop dat het levensmotto’s worden). En hoe vaak zeg ik niet “gebruik positieve taal, ook tegenover jezelf”. Ook al zit er achter sarcasme humor, vaak begrijpen andere mensen (en dus ook “het leven op zich”), die humor niet. Ik heb het inderdaad al vaak meegemaakt dat ik sarcasme gebruik en dat mensen serieus nemen wat ik zeg. Maar tot vandaag, heb ik de link niet gelegd. Weer een leermoment om te vieren!
Dus, gebruik positieve taal en let op met humor. Lach om je eigen fouten, zodat je ze niet te serieus neemt. Maar als het gaat om je doelen, dromen en verlangens, let dan op hoe je het formuleert. Ik neem vandaag de beslissing om sarcasme af te leren in deze context. Als jullie me dit toch nog zien/horen gebruiken, spreek me er dan gerust op aan. Ik zal je enorm dankbaar zijn!
Hoe zit het met jou positieve taal, in de eerste plaats ten opzichte van jezelf? Ik hoor graag jullie ervaringen…