Het wereldkampioenschap veldrijden begin dit jaar, heeft me een ongelofelijk mooi inzicht gebracht. De meerderheid van de veldritfans was ervan overtuigd dat de felbegeerde kampioenstrui dit jaar naar Nederland zou gaan. Het hele seizoen domineerde Mathieu van der Poel de cyclocross en ging aan de haal met de meerderheid van de overwinneingen. Uiteraard hoopte iedereen in mijn omgeving (met uitzondering van een goede vriendin die altijd voor Nederland supportert) dat onze dorpsgenoot Wout van Aert als eerste over de finish zou rijden. Zo goed als iedereen voorspelde echter dat het dit jaar niet zou lukken. Toch moest het kampioenschap nog gereden worden, dus er was nog steeds hoop op de zege.

De koers begon en al heel snel, kwam er een verrassende wending. Al na de eerste rondes, nam Wout van Aert een voorsprong op zijn Nederlandse collega. De voorsprong werd bij elke ronde steeds groter. Het enthousiasme steeg bij elke supporter, de kansen waren helemaal gekeerd! Tegen het einde was de voorsprong historisch groot. Wout van Aert reed zijn eigen koers, volledig in balans. Iets na 16 u in de namiddag reed hij alleen over de finish, met zijn achtervolgers ver achter hem. De euforie was enorm… Bijna niemand had dit verwacht, zeker niet met deze legendarische voorsprong. Wat een prestatie!

De overwinning deed ons enorm veel deugd. plots kreeg ik een prachtig inzicht. Je kan fantastische resultaten behalen, zolang je er zelf in blijft geloven. De overgrote meerderheid van de veldritwereld had verwacht dat Mathieu van der Poel de gouden medaille zou meenemen, maar de vastberadenheid van Wout van Aert heeft er anders over beslist. Hij had zich de weken ervoor enorm goed voorbereid op het WK en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Hij was mentaal in balans en deed zijn best. En hij heeft het gehaald…

Dit is zo’n mooi voorbeeld dat de prijzen pas uitgedeeld worden aan de finish (letterlijk). De webstrijd moet steeds gereden worden. Dit kunnen we evengoed toepaseen in ons eigen leven. Als je heel graag iets wil, maar je probeert niet, ben je altijd verloren. Zelfs al gelooft (bijna) niemand in jou, toch kan je ongelofelijke resultaten bereiken. Op voorwaarde dat je de nodige stappen zet, actie neemt en blijft doorzetten. Het voorbije WK is een subliem voorbeeld van het spreekwoord “waar een wil is, is een weg”. Ik ben Wout van Aert enorm dankbaar om ons hier aan te herinneren.

Mensen zijn in staat om uitzonderlijke prestaties neer te zetten, als ze vertrouwen en doorzetten. Mijn missie is om iedereen te leren meer in zichzelf en in het leven te vertrouwen. Het leven geeft je vaak mooie kansen, het is aan jou om ze te nemen of te laten. Welke dromen heb jij ver weggestopt omdat je denkt dat het niet haalbaar is? Wat heb jij geleerd van dit korte fragment uit het WK veldrijden? Zijn er dingen waar je niet aan durft te beginnen, enkel omdat anderen niet in je geloven? Als Wout ons kan verbazen in de positieve zin, kan jij het ook…